środa, 25 lutego 2015

Podróż w przeszłość

Nadrobiłam w końcu zaległość, a mianowicie obejrzałam ,,Bogowie", na który czaiłam się od czasu jak tylko zobaczyłam trailer. Troszkę się obawiałam, ale ja zazwyczaj podchodze do filmów sceptycznie od czasu jak się przejechałam na kilku produkcjach, które miały mnie wbić w fotel, a ostatecznie sponiewierały mnie po dywanie. No więc wolę się dać miło zaskoczyć niż przez cały film zastanawiać się czy szmirę wyłączyć. A że ja z tych, którzy zawzięcie próbują wycisnąć seans jak cytrynę, zazwyczaj brnę do końca z nadzieją głupiego, że może chociaż puenta mnie zaskoczy. Jak już naprawdę muszę zrezygnować z danego filmu to jest to już kompletna kinowa porażka, której nijak się nie da obronić.
    Ale do rzeczy wracając. Oczywiście Kot wypada w roli świetnie. Patrząc na niego miałam wrażenie, że widzę gesty, mimikę i nawet zmarszczki na czole Religi. Dla mnie zagrane autentycznie, bez uczucia, że to bardziej  parodia niż granie. Chociaż, chociaż... Było kilka momentów kiedy miało się wrażenie, jakby Kot na siłę chciał pokazać ruch całego ciała, który nie był dla niego samego zbyt naturalny. Wiemy, że profesor miał dość charakterystyczną posturę i, że tak powiem ,,zgarbienie". I w filmie było kilka momentów, gdzie Kot wyglądał bardziej jak Quasimodo niż Religa. Ale to wszystko było tak sympatyczne, tak pełne zaangażowania, że wywołało u  mnie bardziej uśmiech niż zniesmaczenie. Poza tym małym szczegółem, reszta była perfekcyjna- dobroć i zrozumienie, mądrość i upór, współczucie dla innych, a także szalone poczucie chumoru- jak w scenie z ratowania pacjenta pod szpitalem, gdzie ratownik (wtedy to raczej pielęgniarz był ;) )pozwala Relidze na rozcięcie klatki piersiowej, a dopiero potem pyta ,,a kim pan jest?". Na co ubawiony Religa ,,a tak sobie przechodziłem". Genialne!
    Scenariusz przewidział wszystkie elementy, o których większość Polaków wie- o tym co zrobił docent, jak ciężko mu było dojść do celu, jak wyglądała władza, kontakty, jak on sam traktował pacjentów i współpracowników. Ta część była dla mnie znajoma, choć w ogóle nie nużąca. Tego powiedzieć nie mogę. Co mnie natomiast mocno zainteresowało? Sam fakt budowy kliniki. Nie wiedziałam, że to było tak karkołomne przedsięwzięcie. Właściwie to przypominało bardziej amerykański wątek o samozaparciu grupki ludzi pod świetnym przewodnictwem niż osadzony w tamtych realiach, reczywisty fakt.
    Film pokazał też sporo historii naszego kraju. Sporo elementów obudziło moje wspomnienia tamtych czasów. Paradoks rozmów z ,,władzą", wyposażenie szpitali jeszcze powojenne, na które człowiek patrzył i niemalże czuł zapach tego miejsca. Niezłej zabawy dostarczyła mi też szalona jazda doktora.... dużym fiatem! Ech, wtedy to dopiero był eksklusiv! No i karetki Nysy... No wzruszałam się momentami.
    No i papierosy! Ja wiem, że wtedy palili wszyscy i wszędzie, ale to mnie przeraziło.  W każdej scenie był papieros. Jakby można było reklamować ten nałóg w tv to na tym filmie ktoś mógł sobie zrobić mega reklamę. Poniższa scena mówi wszystko

Podsumowując- polecam. Polecam tym, którzy mają pojęcie o czym tam mowa, ale także i temu pokoleniu, które nie zdaje sobie sprawy z tego, że przeszczep serca to nie oczywistość. To zupełnie nowa metoda ratowania ludkiego życia, która w naszym kraju ma nazwisko swego twórcy.

12 komentarzy:

  1. Myślałam, że to ja jestem ostatnia w kraju, która nie oglądała (z tych samych przyczyn, co Twoje). Jednak po takiej recenzji już wiem, co będę robiła dziś wieczorem ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. oooo ..to może i ja obejrzę:))

    OdpowiedzUsuń
  3. Jak dla mnie papieros był do niektórych scen wciskany na siłę, generalnie jest kilka rzeczy w filmie, do których można się przyczepić. Mimo wszystko film dał mi dużo do myślenia, może ze względu na moje studia i fakt studiowania w tym pięknym śląskim mieście :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda z tym papierosem. Przyczepić to się można zawsze i wszystkiego, ale uznałam, że jednak pozytywów było więcej ;)
      Studiujesz medycyne? Podziwiam, szczerze, a jeszcze to samo miasto więc nic dziwnego, że masz bardziej osobiste odczucia :)

      Usuń
    2. O nie, wydało się!!! :( To była chyba największa tajemnica- mam wrażenie, że jak się przyznaję, to ludzie mnie zaczynają inaczej traktować.. Jest tyle pięknych śląskich miast, tyle kierunków, także w Zabrzu, a tu strzał w dziesiątkę za pierwszym razem. Gratuluję :D

      Usuń
    3. Właściwie wszystko było w Twojej wypowiedzi ;) A rekcją ludzi nie można się za bardzo przejmować. To Twoje marzenia, decyzje i życie :)

      Usuń
  4. Ja już mam od tygodnia film na komputerze :) Tylko jeszcze czasu mi nie stykło... No ale ale ! Ostatnio obejrzałam "Dracula-historia nieznana".... Takiej interpretacji się nie spodziewałam!

    OdpowiedzUsuń
  5. Wiesz, że również dopiero niedawno obejrzałam ten film. Nie jesteś odosobniona w takim "opóźnionym" oglądaniu :)
    A film? Mam przemyślenia bardzo podobne do Twoich, stare czasy, gdzie władza mogła wszystko, gdzie jednostka nie była najważniejsza. Wracam z sentymentem do tamtych czasów ale tylko gdy widzę filmy ... raczej nie chciałabym spotkać się z ówczesną władzą.

    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Tak, sentyment zostaje, tym bardziej gdy wtedy było się podlotkiem. Z perpektywy dorosłych to pewnie wyglądało inaczej. O realiach tamtejszej władzy i ustroju więcej dowiedziałam się gdy ustrój padł ;) Dla mnie to był dobry czas, więc chyba jednak mogłabym się tam przenieść. Oczywiście tylko na chwilę :D

    OdpowiedzUsuń